Oszustwo podatkowe to uniknięcie opodatkowania lub zmniejszenie jego wysokości. To działanie umyślne a nie nieumyślny błąd, który może się zdarzyć każdej osobie, zwłaszcza prowadzącej działalność gospodarczą. Przestępcom chodzi o duże, często wielomilionowe kwoty, osiągane dzięki nielegalnemu procederowi.
Ryzyko karuzeli VAT, znane także jako oszustwo karuzelowe VAT, to forma nadużycia podatkowego związana
z podatkiem od wartości dodanej (VAT).
Osoba lub grupa osób działających w ramach karuzeli VAT tworzy sztuczny obieg towarów lub usług, często między różnymi firmami, aby wygenerować fałszywe zwroty VAT. Proces ten często obejmuje serię transakcji między przedsiębiorstwami, w których VAT jest wielokrotnie pobierany, a następnie podatnik nie rozlicza go z fiskusem, zamiast tego znika z pieniędzmi z podatku VAT.
Najczęściej w karuzelę wplątywane są uczciwie działający przedsiębiorcy, na ogół osoby nieuważne lub nieświadome konsekwencji, w szczególności zachęcone „łatwym zyskiem” lub atrakcyjnymi okolicznościami transakcji.
Kiedy przestępstwo podatkowe jest wykrywane – a wykrywalność tego typu oszustw jest bardzo wysoka – okazuje się, że zyski z działalności zabrali przestępcy, natomiast osoba wciągnięta w nielegalną działalność zostaje z długiem wobec Skarbu Państwa, a w skrajnych przypadkach może ponosić odpowiedzialność karną za wyłudzanie podatków. Za udział w procederze sąd może wymierzyć grzywnę, karę ograniczenia lub pozbawienia wolności – lub obie kary łącznie.
Ofiarą oszustw karuzelowych jest budżet państwa, z którego wyłudzane są ogromne kwoty. Ofiarą są również podmioty wciągnięte w karuzelę. Tracą także wszyscy uczciwi podatnicy, którzy ponoszą konsekwencje zaburzenia zdrowej konkurencji na rynku towarów używanych do oszustw karuzelowych.
Przekonaj się, jakie rodzaje weryfikacji dostarczamy!
Poznaj więcej szczegółów
Co zrobić, aby uniknąć wplątania w karuzelę VAT?
Przede wszystkim dołóż należytej staranności przed rozpoczęciem współpracy oraz w trakcie relacji binzesowych ze swoimi kontrahentami.
Należyta staranność w VAT to wskazanie najważniejszych okoliczności, które będą brać pod uwagę urzędnicy skarbowi w ocenie działalności przedsiębiorców przy rozliczeniach VAT. Została przedstawiona w dokumencie „Metodyka w zakresie oceny dochowania należytej staranności przez nabywców towarów w transakcjach krajowych”. Ma zastosowanie do nabywców towarów w obrocie krajowym, którzy nie dokonali oszustwa w zakresie podatku VAT oraz nie wiedzieli, że transakcja, w wyniku której nabyli towar, służy oszustwu w zakresie VAT.
Najczęściej spotykane przykłady ryzyka karuzeli VAT obejmują:
Fikcyjne transakcje to takie, które nie mają rzeczywistego pokrycia w dostarczeniu towarów lub świadczeniu usług. Fikcyjne transakcje są często używane w celu wprowadzenia w błąd organów podatkowych i wygenerowania fałszywych zwrotów podatku VAT.Przykładowe fikcyjne transakcje mogą polegać na:
- Braku rzeczywistego dostarczenia towarów lub usług. W fikcyjnych transakcjach nie zachodzi rzeczywista sprzedaż towarów lub wykonanie usługi. Są to transakcje pozorne i służą jedynie manipulacji systemem podatkowym.
- Udział w transakcjach bez wartości dodanej. Oszuści manipulują transakcjami, które nie generują rzeczywistej wartości dodanej, ale są używane do pobierania i odliczania podatku VAT. W rzeczywistości chodzi o przekształcanie VAT w źródło nienależnych zysków.
- Sztuczny obieg handlowy. Oszuści tworzą fałszywy obieg towarów lub usług między różnymi firmami w ramach tego samego oszustwa karuzelowego VAT. Towary mogą być przenoszone między przedsiębiorstwami w celu stworzenia pozoru prawdziwej aktywności gospodarczej.
- Fałszywe dokumenty. W fikcyjnych transakcjach oszuści wystawiają fałszywe dokumenty handlowe, które zawierają nieprawdziwe informacje dotyczące transakcji.
Przedsiębiorstwa biorące udział w oszustwie karuzelowym VAT często szybko zmieniają właścicieli, co utrudnia organom skarbowym śledzenie działań.
- Przeniesienie własności może wprowadzać zamieszanie w rejestrach i dokumentacji dotyczącej przedsiębiorstwa. Oszuści mogą zmieniać właścicieli w krótkich odstępach czasu, co utrudnia śledzenie prawdziwego stanu rzeczy i identyfikację osób zaangażowanych w oszustwo.
- Szybkie zmiany właścicieli utrudniają organom skarbowym prowadzenie skutecznego dochodzenia. Przedsiębiorstwo, które miało być celem kontroli podatkowej, może być już w posiadaniu nowego właściciela, co może prowadzić do utraty informacji i dowodów dotyczących oszustwa.
- Oszuści mogą wykorzystać zmiany właścicieli w celu uniknięcia odpowiedzialności prawnej. Nowi właściciele, nawet jeśli zdają sobie sprawę z oszustwa, mogą twierdzić, że nie są odpowiedzialni za działania poprzednich właścicieli.
- Jeśli oszustwo karuzelowe VAT obejmuje transakcje międzynarodowe, szybkie zmiany właścicieli mogą jeszcze bardziej utrudnić współpracę między krajami w zwalczaniu tego rodzaju przestępstw podatkowych.
Przekonaj się, jakie rodzaje weryfikacji dostarczamy!
Poznaj więcej szczegółów
Ogniwa oszustwa karuzelowego:
Spółka wiodąca
Zwykle najważniejszy podmiot w oszustwie karuzelowym. Organizuje cały system oszustwa. Posiada kapitał umożliwiający wiarygodne prowadzenie działalności gospodarczej. Prawidłowo prowadzi księgowość. Składa deklaracje podatkowe. Reguluje zobowiązania wobec państwa. Dokonuje dostaw wewnątrzwspólnotowych do znikających podatników
Znikający podatnik
Jego rolą jest „wygenerowanie” na fakturach podatku VAT. Dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru od spółki wiodącej, następnie sprzedaje go na rynku krajowym. Wystawia fakturę z obowiązującym VAT, którego jednak nie odprowadza do budżetu. To najczęściej firma słup, która sama nie ma żadnego majątku, jest założona wyłącznie w celu wystawienia faktur i następnie po kilku miesiącach jest likwidowana. Zysk wypracowany przez organizację przestępczą pochodzi z kwot VAT niezapłaconych do budżetu państwa członkowskiego, w którym działają znikający podatnicy.
Bufor
Pośredniczy między znikającym podatnikiem a realizującym zyski. Przeprowadzenie transakcji krajowych pomiędzy buforami ma utrudniać wykrycie procederu, zakłócać kontrole i zacierać powiązania między znikającym podatnikiem, czerpiącym zyski i organizatorem. Tym samym bufor ma uwiarygadniać transakcje. Stąd nierzadko w tej roli – świadomie lub nie – występuje firma znana, o dobrej historii na rynku, mająca u kontrahentów opinię rzetelnej.
Podmiot realizujący zyski (broker)
Nabywa towar od przedsiębiorstwa buforowego a następnie dokonuje WDT do spółki wiodącej (ewentualnie do podmiotu, który zamykając krąg odsprzeda organizatorowi towar – co oznacza powrót towaru do punktu wyjścia) lub eksportuje towar do kraju trzeciego. W obydwu przypadkach obowiązuje stawka VAT 0%, a typowe kierunki eksportu to kraje, z którymi wymiana informacji podatkowych jest utrudniona. Broker jest zarejestrowany w tym samym kraju UE co znikający podatnik. Dzięki zastosowaniu VAT 0% może wystąpić o zwrot VAT lub pomniejszyć swoje zobowiązanie podatkowe. Istota oszustwa polega wówczas na wyłudzeniu przez niego podatku VAT, który nie został zapłacony przez znikającego podatnika na początkowym etapie obrotu.
Źródło: Wyłudzenia VAT (podatki.gov.pl)